2o Βραβείο
Πανελλήνιος Εφηβικός Διαγωνισμός Λογοτεχνίας
Λύκειο ποιήματα
Ντακομίτη Ειρήνη
Μου ‘δειξαν την ζωή,
μα εγώ μπερδεύτηκα.
Μου μίλησαν γι’ αυτήν και σάστισα.
Οι λέξεις και τα λόγια ήταν άγνωστα.
Τα χρώματα κι αυτά,
σαν να ‘ταν ψεύτικα.
Οι μέρες, οι ώρες, οι ρυθμοί, οι ρόλοι οι πολλαπλοί
και οι χυδαίοι ήταν ανίεροι και σκοτεινοί.
Με τράβηξαν γερά,
με εγκαθίδρυσαν σαν να ‘μουν
πράγμα ή κάτι άλλο,
που επέλεξαν χωρίς να με ρωτήσουν.
Σαν είδα τ’ άστρα χαμογέλασα,
έδειξα προς τα εκεί με νόημα,
μα με αγνόησαν.
Δεν είδα στ’ άστρα αρχή και τέλος.
Είδα την ύπαρξη που ήδη υπήρχε εξ αρχής,
κι είδα το νόημα των όλων
και μίλησα με λέξεις που δεν νόησαν,
με περιγέλασαν, μα εγώ, είδα..
Είδα πως είμαι μια πνοή
μέσα σε πνεύμα φωτεινό που πάντα υπήρχε.
Είδα πως σε λήθαργο ζει το μυαλό,
μες της ζωής τους τεχνητούς κανόνες.
Είδα στα σύννεφα τον λόγο της ζωής
και στα ποτάμια άκουσα την σοφία της.
Είδα την πιθανότητα να μην υπάρχω γι’ αυτούς και γέλασα.
Γιατί η ύπαρξη είμαι εγώ,
και εγώ είμαι η ύπαρξη.
«Παρέμβαση» 